شرکت کار در ارتفاع آسامن

دردهه 1960 میلادی بتن زبرو خشن، تصویر غالب معماری در سطح جهان بود . هرچند در کنار این امر، همیشه معماران تمایل زیادی به معماری مدرن داشتند، معماری یک مدینه فاضله بود که درآن بافت شهری را به عنوان یک ماشین بزرگ و قدیمی در نظر می گرفتند که روبه پیشرفت بود ،اما هیچ تاریخچه وزمینه قوی ای نداشت .

پروژه عمارت کلاه فرنگی ایتالیایی در نمایشگاه EXPO70 که در اوکازای ژاپن برگزار شد را می توان به عنوان دومین نسل مکتب معماری نام نهاد . فرم عمارت ،شکل سازه و مصالح استفاده شده ، اولین گام محک زدن فن آوری پیشرفته ایتالیایی در معماری بود. این عمارت نشان داد که گروه طراحی Studio Valle به خوبی از عهده کار خود برآمده است و زبان نوینی در شکل سازه و نحوه ساخت را خلق کرده است

.

ویژگی اصلی مکتب ،کنارگذاشتن تدریجی سازه های سنتی و مفهوم قدیمی سازه و فضای ساختمان بود. با حذف تدریجی برخی عناصر قدیمی ،دریچه های تازه ای رو به معماری مدرن گشوده شد که تعریف جدیدی به ساختمان داد .

هرچند با وجود این نوع معماری تازه ظهور کرده که محورهای اصلی سازه برروی صفحات کج شده قرار می گرفتند ،نظم وقاعده بافت شهری دچار دگردیسی جدیدی شد . بنابراین این پروژه به عنوان بخشی از جهان کوچکی بود که بر اساس تعریف فضاهای جدید ساختمان ، محرک های مفهومی و سرعت در حمل و نقل ، تصویر جدیدی از نمای شهری را خلق می کند .

در نتیجه کل فضای شهری به نمایشگاه بزرگ برای خلق آثار غیر متعارفی که برچهره شهر تاثیر می گذاشتند به وجود می آورد.

نمای عمارت کلاه فرنگی که اولین قدم در این رستا بود سه فضای جدید را برای خود تعریف کرده بود ،سازه اش از چهار جزء اصلی تشکیل می شد ونهایتا نمای بیرونی به طور آشکاری فضای پویایی را به بافت شهری می داد .

این عمارت نمادی از مفصل بندی سازه های جدید در نظر گرفته می شود .

آنچه که در اجرای این پروژه اهمیت داشت انتخاب دو راه مشخص بود ، راه مختصر و کوتاه و دوم راهی کاملا سازمان یافته و برنامه ریزی شده . راه کوتاه تر به منظور ایجاد یک نمای کلی ومتمرکز برروی هشت الی ده مورد ساختمان طراحی شده بود و راه دوم به منظور به نمایش گذاشتن مصالح و عناصر ساختمان عمارت بود که اجازه می داد بازدیدکندگان سازه ومصالح آن را تحلیل و درک کنند

سازه عمارت فرنگی از شیشه وفلز بود که ده عنصر اصلی معماری را به نمایش می گذاشت . این عناصر عبارت بودند از شش مستطیل متقاطع که دارای  طول های متفاوت وزاویه 30 درجه بودند و چهار پایپ منحنی شکل که دارای طول های متفاوت و زاویه 30 درجه بودند و چهار پایپ منحنی شکل که در خلاف جهت قرار گرفته بودند . این سازه به گونه ای طراحی شده بود که دربرابر لرزش های شدید از خود مقاومت نشان دهد .

کف پوش های زاویه دار و کج که شبیه صفحات عظیم وسختی هستند که لرزش های حاصل از زمین لرزه را دفع می کند درون زمین جاسازی شدند . این پروژه اوزاکا نام گرفت که یکی از اولین کارهای گروه معماری Studio Valle محسوب می شد و بسیار متاثر از سلیقه و تمایل متقاضیان ساخت این عمارت بود .